Willem de Kooning Academy/Piet Zwart Institute

Fantoompijn

“Pray for Paris”, “Je suis Charlie” or “They will never beat us!” are sayings that overwhelmed your telephone, computer, or television screen several times as a result of terrorist attacks in Europe. Lorries driving into crowds, bombings and shootings caused a massive stream of irrational reactions whereby emotion is leading within social and traditional media. As a spectator of these attacks we do not want to experience it, but we want to be part of it. The overarching tone of the messages within the aftermath amplifies a feeling of collective victimization by European citizens. However, in comparison there were only a few who were really present at the attacks and the rest of Europe only perceived them through cinematic and photographic imagery.
By using a provocative approach, my work unites these traumatic events with our own hyper reality, whereby the spectator is able to review his or her position. Because, can you call yourself a victim when you were not being present at one of these terrorist attacks?

“Pray for Paris”, “Je suis Charlie” of “They will never beat us!” zijn kreten die je telefoon-, computer- en of televisiescherm, verschillende keren domineerden nadat Europa werd getroffen door een terroristische aanslag. Inrijdende busjes, gordelbommen en schietpartijen veroorzaakten een massale stroom aan irrationele reacties waarbij emotie de boventoon speelde in zowel sociale- als traditionele media. Als toeschouwers van de aanslagen willen we het niet meemaken, maar toch willen we er onderdeel van zijn. De toon van de berichten in de nasleep van de aanslagen versterkte op een vicieuze wijze het gevoel van een collectief slachtofferschap in Europa. Echter zijn er in verhouding maar enkelen die de aanslagen daadwerkelijk mee hebben gemaakt, die we slechts op afstand aanschouwden door middel van filmisch of fotografisch beeld.
Met een provocerende insteek verenigt mijn werk de rampzalige gebeurtenissen met onze eigen hyperrealiteit, waarin de toeschouwer zijn of haar positie kan herzien.
Want, kun je wel een slachtoffer zijn terwijl je niet bij een van de aanslagen aanwezig was?

www.annebothmer.nl